Хараал идсэн байшин 3

4. Зочид буудалд

Дуудлагын дагуу 2 цагдаа дороо дохиогоо хангинуулсаар давхиад ирлээ. Тэд ирсэн дариудаа өрөөг нягтлан үзээд хайрцган дотор байх мөчилсөн бие рүү шогшрон харцгаана. Тэгээд нэг нь

- Бурхан минь яаж имй жижигхэн хайрцганд эд нарыг багтаасан байна аа? Ингэхэд хүүхдүүдээ та нар зүгээрүү? Гэв. Түүнд хариу хэлэх сонирхол бидэнд байсангүй. Угаасаа хараажийн зүгээр биш нь мэдэгдэж байхад

- Бүгдээрээ ингэж байхаар харьяа л даа. Би энэ аймаар байшинд дахиж нэг минту ч баймааргүй байна. Бүгдээрээ Сөүл рүүгээ буцацгаая л даа гэж Sohee арай гэж уйлхаа болин хэллээ.

- Сөүл рүү буцаад яана гэж? Одоо тэнд биднийг гэх нэг ч хүн үлдээгүй гэх GD-н арга тасарсан хоолой сонсогдоно.

- Ер нь та нар хэрэг нэг тийшээ болтол ямар нэг газар байрласан нь дээр байх. Эндээс холгүй нэг зочид буудал байгаа гэж өндөр цагдаа нь хэлэхтээ зэрэгцэн намхан нь

- Би та нарыг хүргээд өгье дөө гээд байшингаас гарлаа. Яанз нь тэр эндээс гархыг тэсгэлгүй их хүсэж байсан бололтой.

Буудал үнэхээр манай байшингаас холгүй агаад онцлог нь байшингаас маань дээрдэх юм нээг их алга байлаа. Цагдаа биднийг буудлын үүдэнд буулгангуутаа л хар эрчээрээ буцаад давхичихлаа

- Энэ буудал жаахан ... гээд Yeeun хэлэх үгээ сонгож ядан зогсоно

- Аймаар? Муухай? Харанхуй юу? Гэхдээ бидний байшингаас арай дээр л юм гээд Kyuhyun хамгийн түрүүнд буудал руу орлоо. Охидууд 669 хөвгүүд 666 дугаарын өрөөнд байрлахаар болж түлхүүрээ авлаа.

Өрөөний дугаар жаахан муухай л юм. Гэхдээ яахав дээ гээд Donghae түлхүүрээ аван шатаар өгслөө.

Охидын өрөө:

Бид нэг орон дээрээ бөөгнөрөн суугаад дор бүрнээ нэгийг эргэцүүлэн байлаа. Нам гүмийг эвдэн Yeeun :

- Үнэнийг хэлхэд би өөрийгөө муу хүн гэж бодож байна. Яг одоо би ээж аавыгаа хүний гарт хөнөөгдсөнд гашуудаад сууж байх ёстой байхад харин тэнэг юм шиг айж байна гэлээ.

- Би ч гэсэн чамаас дээрдэх юм алга гээд Yoobin нүүрээ алгаараа дарлаа.

Гэтэл гэнэт гэрэл анивчиж эхлэв. Энэ хараал идсэн хөгц үнэртсэн буудалд энэ л дутаад байж гэнэ дээ.

- Зөндөө орой болчиход. Энэ анивчаад байгаа гэрэл биднийг унт гэж сануулж байгаа бололтой гэж би аль чадхаараа өөдрөг хэлээд хөнжилдөө очиж шургалаа.

- Нээрээ ч тийм дээ бага ч гэсэн нүдний хор гаргая. Оройноос өглөө сэргэлэн гэдэг дээ гэж Ye eun дэмжээд орон хажуугаар минь хэвтээд гэрлээ унтраалаа.

Бидний хэнд нь ч унтах хүсэл байсангүй. Энэ бүхэн зүүүд байгаасай. Маргааш өглөө сэрээд энэ бүгдийг бодоод инээд хүрнэ дээ. Тэгээд ээж аавдаа үнсүүлээд найз нар дээрээ очоод балай зүүдийг нүдэнд нь харагдтал ярьж өгнө дөө. Энэ бодлыг минь Yoobin-ы муухай орилох тасалдууллаа.

- Яав ийв гэсээн Yeeun сандран гэрлээ асаавал Sunmi орон дээрээ дэвхцчихсэн

- Сая хэн нэгэн миний гарнаас зуурсан амлая зуурсан гээд л хашгачиж байлаа.

Амьхандаа тайвшруулчих санаатай “ за больж үз. Салхи ч юмуу үлээсэн байлгүй дээ. Угаасаа хэцүү байхад чинь битгий дээр нь нэрмээс болоодой” гээд зандрахчаа аядаад хөнжлөө толгой дээгүүрээ нөмрөн хэвтлээ. Дахиад л муухай хашхиралт................. гэхдээ энэ удаа Yoobin биш хөвгүүдийн өрөөнөөс хашхирч байлаа.

Бид нар орноосоо үсрэн босоод тэдний өрөөний үүдэнд нь очин хамаг чадлаараа хаалгыг нь балбалаа. Удсангүй Donghae-н цайсан царай хаалганы завсраар цухуйгаад биднийг харснаа хаалгаа дэлгэлээ. Бусад залуус маань ч ялгаагүй айсан бололтой нүд нь эргэлдэнэ.

- Яасан бэ? Яагаад муухай хашхираад байгаан бэ? Гэж намайг гайхан асуухад GD

- Бббид нарыг сууж байсан чинь хэн нэгэн цонх тогшсон. Гайхаад хартал цонхны цаана нэг охин зогсож байсан. Тэр охин хуучирч муудсан хувцас өмсөөд толгойноос нь цус гоожиж байсан. Бас болоогүй ээ. Бид нарлуу чахарсан муухай хоолойгоор инээсэн” гээд ээрч мууран ярьлаа

- Залуусаа та нар хэтэрхий цочирдож ядарсан бололтой. Энэ өрөө 6 давхрат тэглээч ямарч балкон алга гээд Sohee цонх руу заалаа

- Түүний хэлсэн үнээн. Бид 5 5лаа тэр охиныг харсан гээд Kyuhyun гүнзгий амьсгаа авлаа.

Бид бүгдээрээ цонх руу дөхөж очих яг тэр үед гэв гэнэт тог тасарлаа. Айсандаа болоод бүгд хамгийн ойр байсан хүнийхээ гарнаас зууран авлаа. Харин тог гэнэт тасарсан шигээ гэнэт хүрээд ирлээ. Арай гэж тайвшраад хажуу тийшээ харвал миний хажууд байрлах ширээн дээр хэн нэгэн цусан улаан өнгөөр томоос томоор ямар нэг зүйлийг сараачсан байлаа.

- Энэ өмнө нь байсан уу? Та нар харснуу ? гэх хэдэн үгийг би арай чүү гэж эвлүүлэн хэллээ.

- Байгаагүй гэж тангаргалахад ч бэлэн байна гээд Sungmin ширээн дээр бичсэн зүйлийг үсэглэн уншлаа. Э-Н-Д-Э-Э-С-Х-У-Р-Д-А-Н-Г-А-Р

Бурхан минь энэ л дутаад байж дээ. Өөр хэлэх ч үг олдсонгүй. Гэтэл АААААААААААААААААа гэж муухай орилох Sohee-н дуу биднийг бүгдэнг нь цочоолоо. Түүн рүү гайхан харвал тэрээр цонр руу савчин уйлна. Биднийг эргээд цонх руу харахад ширээн дээрхтэй яг адилхан өнгөөр

- Ү-Г-Ү-Й-Б-О-Л-Ү-Х-Н-Э-Ш-Ү-Ү ГЭЖ БИЧСЭН БАЙЛАА.

ОнМинМинЛ.Жи тэгээд хуваачина биздэ.Тэгээд манайхаан сээгийгээ мартваа!!!!Бичэхгүй бол цаш нь оруулахгүй шөөө